یادداشتی در تجلیل از سعید پورصمیمی برای بازی در نمایش «خوشدلان»
نویسنده: بهنام شریفی
بیش از شش دهه در کار نمایش باشی، رکورددار سیمرغ بلورین نقش مکمل باشی، بعد از بیست و پنج کار تئاتر با «ناخدا خورشید» و نقش ماندگار «ملول» بدرخشی و با اولین بازی اولین سیمرغ را بگیری. آهسته و صبور و با طمٲنینه تئاتر و سینما و تلویزیون را در نوردی و با «برادران لیلا» جوری بازی کنی که مخاطب حضور دوربین را حس نکند. چگونه می‌شود این‌گونه باورپذیر و جادویی در کالبد نقش رفت؟
حالا و پس از چهار سال دوری از صحنه با متنی از خودت و کارگردانی «پریزاد سیف» در «خوشدلان» باز هم خوش بدرخشی. در تئاتری از سنت «تئاتر مضحکه‌ی ایرانی» که در زیرمتن خود بسیار هشیارانه وضعیت را بازنمایی می‌کند. شما جوری در صحنه با بازی‌ات، نقطه‌گذاری‌های دقیق و طراوت می‌چرخی انگار در کالبد یک جوان بیست ساله فرورفته‌ای. کالبدی با فهم یک استاد که می‌داند بازی همه چیز است و می‌توان با آن همه چیز را منتقل کرد.
بله، می‌توانی استاد «سعید پورصمیمی» باشی و زندگی‌ات هنر باشد و همه را حیرت‌زده کنی.
خوشدلان با استاد سعید پورصمیمی تئاتری خوش و زیبا و مردم‌پسند است. تماشای بازی این هنرمند بزرگ بر روی صحنه‌ی نمایش را از دست ندهید!
