نقد و تحلیل شخصیت هوتن شکیبا در فیلم «ملاقات خصوصی» | خارمریم

بازیگران فیلم «ملاقات خصوصی»

پریناز ایزدیار، هوتن شکیبا، رویا تیموریان، ریما رامین‌فر، سیاوش چراغی پور، نادر فلاح، جواد قامتی، ایمان شمس، امیر حسین بیات

خلاصه داستان فیلم «ملاقات خصوصی»

فیلم ملاقات خصوصی  مضمونی اجتماعی و  عاشقانه‌ دارد و در مورد آشنایی عجیب پروانه و فرهاد با یکدیگر است. فرهاد به پروانه علاقه‌مند است اما برای رسیدن به یکدیگر راهی بس دشوار در پیش رویشان است.

فیلم سینمایی «ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس یکی از آثار حاضر در بخش سودای سیمرغ در جشنواره فجر ۱۴۰۰ است.

• بیشتر بخوانید:
• پیش بینی نامزدها و برندگان جشنواره فجر ۱۴۰۰ و معرفی کامل فیلم‌های جشنواره
• نقد و تحلیل شخصیت پریناز ایزدیار در فیلم «ملاقات خصوصی» | مثل پروانه‌ ای در مشت
• تصاویر بازیگران و عوامل فیلم «ملاقات خصوصی» در چهلمین جشنواره فجر+ تصاویر نشست خبری

نقد و بررسی بازی هوتن شکیبا در فیلم «ملاقات خصوصی»

فرهاد طاهری، حدوداً سی ساله. مردی باسلیقه، مودب و موجه که معلوم نیست چرا به زندان اُفتاده. معلم زبانی که حالا به جای زبان آموزان به مددجوهای زندان انگلیسی یاد می‌دهد. از روی خیرخواهی کار سایر زندانی‌ها را راه می‌اندازد و به شکل اتفاقی با دخترِ یکی از زندانی‌ها، پروانه(با بازیِ پریناز ایزدیار) آشنا شده و به او دل می‌بندد. موقعیت عجیبی است. از سویی فرهاد موقعیت مناسبی برای نزدیک شدن به پروانه ندارد و از سوی دیگر پروانه دختری نیست که با وجود حضور پدرش در زندان علاقه‌مند به رابطه با مرد زندانی دیگری داشته باشد.

فرهاد با بازی هوتن شکیبا در ظاهر شخصیتی دوگانه دارد. در مواجهه با پروانه مهربان، دل‌سوز و عاشق پیشه است ولی در محیط زندان آب‌زیرکاه و حیله‌گر. هیچ معلوم نیست فرهاد واقعی کدام یک از این‌هاست. اما یک موضوع کاملاً روشن است. فرهاد نمی‌خواهد در زندان بماند و تنها امید او برای نجات پروانه است. از این رو، مهم نیست فرهاد چرا در زندان است، چه در سر دارد و چه سرنوشتی در انتظار اوست. آنچه اهمیت دارد کیفیت رابطه‌ای‌ست که با پروانه برقرار می‌کند. اینکه با وجود محدودیت‌ها چگونه می‌تواند پروانه را راضی کند به دیدار او بیاید و به این کار ادامه دهد.

هوتن شکیبا در نقش مردی که بر سر دوراهیِ انتخاب میان آزادی و عشق ایستاده، حضوری قدرتمند و باورپذیر دارد. نکته‌ی ویژه در بازیِ شکیبا، غیبت فیزیکی او در یک سوم از فیلم است. یعنی تمام مدتی که فرهاد از زندان با پروانه تماس می‌گیرد و بیننده نیز همچون پروانه در تلاش است با استفاده از صدا، تصویری از فرهاد برای خود ترسیم کند. شگفت‌انگیز آنکه شکیبا چه وقتی صدایش را می‌شنویم و چه وقتی بالاخره او را می‌بینیم، همچنان مرموز باقی می‌ماند.