نویسنده : علی زنداکبری
اعطای جایزه اسکار بهترین بازیگر زن سال از اولین دوره این رویداد هر ساله به بازیگر برگزیده اعطا شده است، اولین جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن در سال۱۹۲۹ به «جنت گینور» برای سه فیلم « بهشت هفتم- فرشته خیابانی- طلوع : آواز دو انسان» اهداء گردید، سنت اهداء جوایز تا سه دوره اول به این صورت بود که به دو یا سه فیلم از بازیگران اشاره می شد و بر روی برگه نام بازیگر برنده گرچه دو یا سه نام از آثارش در یک سال نوشته شده بود ولی در حین اعلام نام برنده نام یکی از فیلم‌ها خوانده می‌شد. در چهارمین دوره در ۱۹۳۱ -در سال ۱۹۳۰ دو دوره برگزار شد- این روش گیج کننده تغییر یافت و به سازو کار کنونی بدل گشت و هر بازیگر فقط برای یک فیلم در فهرست کاندیداها حضور می‌یافت. «جین ایگلز» تنها بازیگر زنی است که پس از مرگش در سن ۳۹ سالگی، در دومین دوره مراسم اسکار برای فیلم «نامه» ۱۹۲۹ کاندید اسکار شد. مریل استریپ با بیست و یک کاندیداتوری رکورددار بهترین بازیگر زن است. حال با نزدیک شدن به فصل جوایز سینمائی در جهان نگاهی می اندازیم به محتمل‌ترین کاندیداهای بهترین بازیگر نقش اول زن در اسکار۲۰۲۲.
نیکول کیدمن Nicole Kidman | ریکاردو بودن Being the Ricardos
نیکول کیدمن بازیگر متولد هنولولو در هاوائی آمریکاست که والدینی استرالیائی دارد. اولین فیلمش «کریسمس بوش» هنری سفرن را در شانزده سالگی و در ۱۹۸۳ کار کرد، در همان سال در«گروه سارقین بی ام ایکس» نیز بازی نمود و پس از بازی در چند فیلم و سریال تلویزیونی در ۱۹۸۹ با بازی در فیلم «سکوت قبرستانی- فیلیپ نویس» و بازی در مقابل «سام نیل» شناخته شد. در اولین فیلم هالیوودی خود «روزهای تندر- تونی اسکات»۱۹۹۱ ایفای نقش کرد، بازی او در برابر جوان جویای نام هالیوود «تام کروز» و «رابرت دووال» کار کشته به چشم آمد و راه او را در هالیوود هموار نمود. در همان سال «گپ زدن » را با نائومی واتس دیگر بازیگر آن موقع شناخته نشده و تازه کار استرالیایی بر پرده‌ی سینما داشت. در «بیلی باتیگیت-رابرت بنتون» در نقش مقابل داستین هافمن معتبر بازی خوبی را به اجرا گذاشت و کاندید دریافت جایزه‌ی گوی طلایی شد.
در سال ۱۹۹۲ بازی کیدمن در فیلم «دور و دورتر» ران هاوارد مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، هرچند فیلم در گیشه انتظارات را برآورده نکرد. او در فیلم «به خاطرش مردن-گاس ون سنت» اجرایی قوی داشت و درفیلم «پرتره یک بانو- جین کمپیون» بر اعتبار هنریش افزود و با گذشت زمان با بازی در آثار مختلف توانمندی‌های خود را در فیلم‌های «زندگی من بتمن برای همیشه» و «صلح ساز» در دو ژانر مختلف اثبات نمود. ئس از آن بود که نیکول کیدمن افتخار این را پیدا نمود تا در آخرین اثر استنلی کوبریک در ۱۹۹۹ توانمندی‌های هنری خود را بیش از پیش نمایان سازد. او سپس برای بازیز در فیلم موزیکال «مولن روژ» اثر باز لورمن، برای اولین بار کاندید جایزه‌ی اسکار شد.
اما کارنامه بازیگریش با نقش آفرینی غافلگیرانه درفیلم آمریکائی- اسپانیائی «دیگران» به کارگردانی آلخاندرو آمنبار، جهش قابل ملاحظه‌ای داشت و انتظارات را از او بالا برد. و سرانجام برای ایفای نقش در فیلم «ساعت‌ها» به کارگردانی استیون دالدری اسکار را به خانه برد. پس از این موفقیت در سال ۲۰۰۳، در سال ۲۰۱۱ نیز برای «لانه خرگوش» جان کامرون میتچل و «شیر» اثر گارث دیویس در ۲۰۱۷ نیز مجددا کاندید دریافت اسکار شد.
کارنامه‌ی موفق و بازی فوق‌العاده‌‌ی کیدمن در تازه‌ترین فیلم اکران شده‌ی وی «ریکاردو بودن» آرون سورکین در نقش یک هنرپیشه کلاسیک «لوسیل بال»، احتمال دریافت دومین اسکارش را بسیار بالا برده است.
- بیشتر بخوانید: تحلیل و بررسی فیلم «ریکاردو بودن» Being the Ricardos
جسیکا چستین Jessica Chastain | چشمهای تامی فی The Eyes of Tammy Faye
جسیکا چستین متولد ۱۹۷۷ ساکرامنتو در آمریکاست، بازیگری که از همان ابتدا خاص بودن خود را در کارهایش اثبات نمود. در ۱۹۹۸ در نقش ژولیت استعدادش را نشان داد و برای آموزش بازیگری به مدرسه‌ی معتبر جولیارد رفت. جان ولز تهیه کننده استعدادش را کشف و با او قرارداد امضاء نمود. از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ در سریال‌های مختلف تلویزیون از جمله «دربخش فوریت‌های پزشکی»، «ورونیکا مارس» و «نظم و قانون: دادگاه با هیئت منصفه» ایفای نقش نمود.
در این بین در تئاتر نیز استعدادهای خود را به نمایش گذاشت، «باغ آلبالو» همراه با «میشله ویلیامز» و «سالومه» در مقابل غول بازیگری «آل پاچینو». در سال ۲۰۰۸ اولین نقشش را در سینما اجرا نمود: «جولین» اثر دن ایرلند. سپس در فیلم «دزدیده شده» آندرس اندرسون و «بدهی» جان مدن تجربه کسب کرد و در«پناه بگیر » جف نیکولز به چشم آمد. فیلم«کوریولانوس-رالف فاینس» فرصتی شد تا از تجربه شکسپیریش بهره برد و با ورود به سال ۲۰۱۱ و بازی در«درخت زندگی» ترنس مالیک، تحسین همگان را برانگیزد.
همان سال برای فیلم «خدمتکاران» تیتس تیلور اولین کاندیداتوری اسکارش را در بخش بهترین نقش دوم زن تجربه نمود و «قتلگاه‌های تگزاس» آمی کینن مان توانائی‌اش در ژانر جنایی-معمایی را نشان داد. «بی‌قانون» جان هیلکات فرصتی شد تا خودی در مقابل تام هاردی و شیا لبوف نشان دهد و در«رنگ زمان»، تجربه افزائی کند. سال ۲۰۱۲برای نقش مایا در«سی دقیقه پس از نیمه شب» کاترین بیگلو کاندید اسکار نقش اول زن شد. اثر ترسناک«ماما-اندی موشیاتی» برایش کم اثر بود و سه‌گانه‌ی گم شدن النور ریگبی- ند بنسون اثری متفاوت در کارنامه‌اش بود. از مهارت‌های تئاتریش در«خانم جولی» لیو اولمان به خوبی استفاده کرد و سال ۲۰۱۴ در «میان ستاره ای» اثر کریستوفر نولان درخشید.
او در فیلم «یک سال بسیار خشن» جی سی چاندور اوج پختگیش را به رخ کشید و در فیلم «مریخی» ریدلی اسکات برابر مت دیمون موفق ظاهر شذ. اما بازی چستین در فیلم «قله ای به رنگ خون» اثر گیلمورو دل تورو نادیده گرفته شد، با این حال از پا ننشست و در فیلم «دوشیزه اسلون»، اثر جان مدن ثابت کرد او بازیگر در نقش‌های خاص و درام است، ویژگی که در«بازی مالی» آرون سورکین نیز به چشم آمد. در فیلم‌های خوبی همچون «همسر نگهبان باغ وحش» نیکی کارو و «زن جلو می رود» سوزان وایت به دلیل اکران‌های بد موقع، چندان دیده نشد. او در فیلم «آن:بخش دوم» اندی موشیاتی و آنا- تیت تیلور طرفداران جدیش را متعجب ساخت.
او در سریال تلویزیونی «صحنه هایی از یک ازدواج» نشان داد در بازگشتش به تلویزیون درخشان ظاهر شده است. او در«چشمهای تامی فی» اثر مایکل شوالتر نقش نویسنده‌ی تلویزیونی تامی فی بکر را با ترکیبی از تاثیر درام در نویسندگی، تئاتر و تلویزیون با قدرت به تصویر می‌کشد تا رقیبی سخت باشد برای نیکول کیدمن. آیا امسال انتظارش برای کسب اسکار به سر می‌رسد؟
کریستین استوارت Kristen Stewart | اسپنسر Spencer
متولد ۱۹۹۰ از مادری کارگردان و پدری از تهیه کنندگان تلویزیونی و کارمند کمپانی فاکس قرن بیستم. در ۸ سالگی در تست بازیگری قبول شد و در فیلم «سال سیزدهم» دواین دانهام ایفای نقش نمود. تا سال۱۹۹۹ نقشهائی فرعی و کم اهمیت را اجرا نمود تا اینکه در سال ۲۰۰۲ نقش دختر «جودی فاستر» را در «اطاق وحشت» دیوید فینچر ایفا نمود و در دو جشنواره نامزد جایزه‌ی هنرمند جوان شد. استوارت علیرغم سن کم به حضور در فیلم‌های مستقل علاقه داشت؛ «صحبت کن»جسیکا شارزر، «زیربکسل-دیوید» گوردون گرین، «کیک خوران» مری استوارت مسترسون، «مردم ستمکار» گریفین دان، «به سوی طبیعت وحشی» اثر شان پن از جمله این آثار بودند.
سال ۲۰۰۸ برایش آغاز شهرتی بود با مجموعه فیلم‌های«گرگ و میش» که تا سال ۲۰۱۲ در پنج قسمت از این مجموعه ایفای نقش نمود و بدل به پولدارترین بازیگر زن سال ۲۰۱۲ گشت. بین قسمت دوم فیلم گرگ و میش و سه بخش بعدی، «سرزمین ماجراجوئی» ،«به خانواده رایلی خوش آمدید»، «فراری‌ها» را بازی کرد که هر کدام به عنوان فیلم‌هایی مستقل و یا کم‌خرج حرف‌هایی برای گفتن داشتند.
سال ۲۰۱۲ نقش سفید برفی بازی در فیلم‌های سینمایی «سفید برفی و شکارچی» و «در جاده» اعتباری برایش بود. سپس با پیمان معادی در«کمپ ایکس ری» اثر پیتر ستلر هم‌بازی شد. او با بازی در«ابرهای سیلس ماریا» به کارگردانی اولیویه آسایاس به اولین بازیگر زن آمریکائی بدل شد که جایزه «سزار» کشور فرانسه را به خانه می‌برد. بازی در فیلم «بیهوشی» تیم بلیک نلسون تجربه متفاوتی را برایش رقم زد. همکاریش با میشله ویلیامز و لورا درن در فیلم «برخی زنان» او را پروراند.
استوارت با راهنمایی‌های وودی آلن توانست بازی درخشانی را در فیلم «کافه سوسایتی» ارائه دهد. بار«مامورخرید شخصی» بر دوشش بود و به خوبی وظیفه رهبری فیلم را بر عهده گرفت. نقش محوری اش در«لیزی» کریگ ویلیام مک نیل درام اثر را شکل داد و پس از آن با بازی در فیلم چالش‌برانگیز «زیرآب» موفق بود. فیلم کمدی-رمانس «شادترین فصل» ثابت کرد توانائی بازی در ژانرهای متفاوت را دارد و درنهایت با بازی در فیلم «اسپنسر» به کارگردانی پابلو لارائین، در نقش پرنسس دایانا خوش درخشید و انواع جوایز را از سوی منتقدان و جشنواره‌های مختلف کسب نمود. از این روی نمی‌توان شانس کسب اسکار را برای بازی درخشانش در این فیلم پایین دانست.
اولیویا کولمن Olivia Colman | دختر گمشده The Lost Daughter
«سارا کارولین سینکلر» معروف به «اولیویا کولمن» بازیگر توانای انگلیسی است که مثل اکثر همکارانش با پیش زمینه‌ای تئاتری از مکتب شکسپیر پا به دنیای سینما گذاشت. وی یک جایزه‌ی امی، چهار بفتا، سه گوی زرین و یک اسکار در کارنامه‌اش دارد. اولین حضورش در شانزده سالگی در نقش جین برودی در تئاتر مدرسه بود.
کارهای او در ابتدا تا سال‌ها منحصر به فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی می‌شد. اما با «پلیس خبره» ادگار رایت ناخنکی به دنیای سینما زد و با نقش کوچکی در«من هرگز نمی توانم همسر تو باشم-امی هکرلینگ» بیشتر با دنیای سینما آشنا گشت. سپس از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ به مدت چهار سال تصمیم گرفت همچنان به کارهای تلویزیونی بپردازد و در سال ۲۰۱۱ ایفاگر نقش مقابل پیتر مولان در فیلم تحسین شده «تیراناسور» پدی کانسیدین شد، که بازیش در این فیلم به چشم آمد و تحسین‌های فراوان و نقدهای مثبتی را دریافت نمود.
«بانوی آهنین» فیلیدا لوید راه او را به سینمای هنری هالیوود هموارتر نمود. درام خاص استیون نایت «لاک» تنها یک بازیگر داشت: تام هاردی، که با صداهای مختلف به مکالمه می‌پردازد، یکی از آن صداها صدای اولیویا کولمن بود. در «مهلت یک ساله» تجربه‌گرائی کرد و کمدی رمانتیک را نیز با «خشم کوبائی» اثر جیمز گریفیتس امتحان نمود.
«خرچنگ» فیلم تحسین شده‌ی یورگوس لانتی موس سینمای مورد علاقه کولمن بود که از همین فیلم، بازیش در ذهن کارگردان باقی ماند تا از او در اثر بعدیش نیز دعوت به بازی کند. کولمن در این فیلم با کنت برانا در «قتل در قطار سریع السیر شرق» هم بازی شد و پس از چند سریال موفق از جمله «نگهبان شب» در فیلم دیگری از یورگوس لانتی‌موس به ایفای نقش پرداخت، از جمله ی این آثار می‌توان به فیلم «سوگولی» اشاره کرد که نقش «ملکه آن» برای کولمن موفقیتی فزاینده به ارمغان آورد. وی سه جایزه بفتا، گوی زرین و اسکار را برای بازی در این فیلم کسب کرد. در درام «پدر» اثر فلوریان زلر در برابر آنتونی هاپکینز با قدرت نقش دخترش را ایفا نمود و کاندید اسکار شد. او امسال نیز با بازی درخشانش در فیلم سینمایی«دختر گمشده» اثر مگی گیلینهال با نمایش یک بازی درونگرایانه شانس زیادی برای نامزد و حتی کسب دومین اسکار دارد.
لیدی گاگا Lady Gaga | خانه گوچی House of Gucci
«استفانی جوآن آنجلینا جرمونتا» معروف به لیدی گاگا ترانه سرا، خواننده و بازیگریست که با همان جسارتی که در دنیای موسیقی داشت و موفقیت‌های زیادی نیز کسب کرد پای در عالم سینما گذاشت. او از ۴ سالگی و با تشویق مادرش پیانو را به صورت خودآموز فراگرفت و ده سال نیز در موسسه‌ی تئاتر «لی استراسبرگ» آموزش بازیگری دید و درفصل نهم سریال «سوپرانو» در سال ۲۰۰۱ در نقش کوچک دانش آموز دبیرستانی بازی کرد. اما برای ادامه فعالیت‌های هنریش مسیر موسیقی و خوانندگی را ترجیح داد و پس از فتح انواع و اقسام قله‌های موسیقی، نقش کوچکی در «ماچته می‌کشد» ایفا نمود و بعد از آن در شهر گناه بازهم ایفاگر نقشی کوتاه بود: «شهر گناه: بانویی که به خاطرش می کشم» اثر فرانک میلر و رابرت رودریگز. سپس در سریال «داستان ترسناک آمریکائی » از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ ایفای نقش نمود و برنده گوی طلایی شد.
اما در سال ۲۰۱۸ با ایفای نقش اول زن در «ستاره ای متولد می شود» اثر بردلی کوپر مورد تحسین قرار گرفت و برای تک آهنگی که برای این فیلم اجرا نمود برنده اسکار شد. حال در فیلم «خانه گوچی» اثر ریدلی اسکات، به عنوان نقش اصلی خوش درخشیده است آن هم در حضور بازیگرانی همچون آل پاچینو و جرمی آیرونز. اینکه آیا او در مسیر ستاره سازی هالیوود به اسکار دست پیدا می‌کند و یا برای سرمایه‌گذاری پا به سن گذاشته تلقی خواهد شد موضوع دیگریست.
ریچل زگلر Rachel Zegler | داستان وست ساید West Side Story
ریچل زگلر با بیست و یک سال سن و اولین حضورش در فیلم موزیکال کارگردان شاخصی چون «استیون اسپیلبرگ» راه صد ساله را در یک شب طی نمود. موفقیت کار دوم و سوم بلندش به عنوان بازیگر «شازم:خشم خدایان» اثر دیوید سندبرگ و «سفید برفی دیزنی» در سال ۲۰۲۳ را تضمین شده می‌توان دانست. هرچند حرفه خوانندگیش در بازسازی فیلم کلاسیک «داستان وست ساید» کمک حالش بوده اما بازی او و اجرای کنترل شده‌اش، تماشاگران را مجذوبش نموده و تحسین منتقدان سینما را نیز به همراه داشته است. با کسب جایزه‌ی گوی طلایی برای این فیلم مخاطبان انتظار کسب اسکار را از سوی وی دور از ذهن نمی‌بینند.
- بیستر بخوانید: معرفی ۲۳ فیلم سینمایی برتر در سال ۲۰۲۱
آلانا هایم Alana Haim | پیتزای شیرین بیان Licorice Pizza
یکی از سورپرایزهای فیلم‌های امسال، فیلم «پیتزای شیرین بیان» پل توماس آندرسون کارگردان موفق است. با ترکیبی از نقش‌آفرینی شان پن و بردلی کوپر. اما حضور خواننده‌ی گروه موسیقی «هایم» در فیلم روایت دیگریست. او نوازنده‌ی گیتار و کیبورد و خواننده‌ی گروهی است که دو عضو دیگرش«دانیل و استه» خواهران او هستند. هرچند آلانای سی ساله تجربه حضور در موزیک ویدئوها را دارد ولی اولین حضورش را به عنوان بازیگر فیلم بلند در این اثر تجربه کرد. نقش‌آفرینی ساده و صمیمی که باعث شده به چشم مخاطبان بیاید. آیا او سورپرایز اسکار ۲۰۲۲ در بخش بهترین بازیگرزن نقش اول خواهد بود؟
