پنج مظنون | نقد فیلم «فانتوم» ۲۰۲۳ Phantom

نویسنده: سودابه نیکدان

لی هائه یونگ پس از فیلم «معتقد» (Believer) در سال ۲۰۱۸، با یک اثر تاریخی وطن‌پرستانه درباره‌ی جنبش آزادی‌بخش کره در دهه‌ی ۱۹۳۰ بازمی‌گردد. این فیلم که به نوعی اسپین‌آفی از «عصر سایه‌ها» (The Age of Shadows) ساخته‌ی کیم جی وون به حساب می‌آید، به خوبی الهام خود را از فیلم‌های نوآر، اکشن و فیلم تحسین‌شده‌ی «کنیز» (The Handmaiden) آن هم به خاطر قهرمان‌های زن مبارزش نشان می‌دهد.

داستان فیلم فانتوم در کره‌ی سال ۱۹۳۳ می‌گذرد. این کشور بیش از بیست سال است که تحت حاکمیت ژاپن قرار دارد. با این حال گروه‌های سازمان‌یافته‌ی کره‌ای در برابر استعمار مقاومت می‌کنند و جان خود را برای استقلال میهن خود به خطر می‌اندازند. پارک چا کیونگ (با بازی لی هانی)، کارمند بخش ارتباطات، یکی از اعضای این گروه مقاومت به نام «فانتوم» است. این جاسوس به همراه واحد خود، ترور ژنرال جدید ژاپن را در بدو ورود به سئول برای تصدی پست خود برنامه‌ریزی می‌کنند. متاسفانه یون نان یونگ، مسئول ترور این مقام عالی‌رتبه در انجام ماموریتش ناموفق عمل می‌کند و در نتیجه تحت‌تعقیب قرار می‌گیرد.

فانتوم 2023فیلم «فانتوم» در ژانر اکشن-جاسوسی در واقع داستان پنج مظنون را روایت می‌کند که به «فانتوم»، جاسوس مقاومت ضد ژاپنی شهرت دارند. پنج شخصیت با نام‌های جونجی مورایاما (با بازی سول کیونگ-گو)، پارک چا-کیونگ، یوریکو (با بازی پارک سو دام)، باک-هو (با بازی کیم دونگ هی) و رئیس بخش چئون (با بازی سو هیون-وو). از سوی دیگر نیروهای امنیتی ژاپن به رهبری کایتو (با بازی پارک هه سو) برای یافتن جاسوسان فانتوم تلاش می‌کنند. در نهایت این پنج مظنون در یک عملیات به دام افتاده و در هتلی دورافتاده زندانی می‌شوند. آن‌ها که برای بازجویی در این هتل متروک به دام افتاده‌اند، در عین شک و ظن به یکدیگر، باید از عقل خود برای مبارزه و فرار استفاده کنند.

به نظر می‌رسد که موضوع فیلم درباره‌ی جنبش مقاومت، آن هم در مقیاس بزرگ باشد اما در واقع بیشتر داستان آن حول محور بازجویی از پنج مظنون در یک جای دور افتاده است، تا زمانی که پایان داستان به اتفاقی بزرگ‌تر ختم می‌شود. یک فیلم اکشن جاسوسی شیک و هنری پر از بازی‌های ذهنی، سوظن‌ها، بازجویی‌ها و درگیری‌ها، فرضیه‌ی داستان پلیسی، بازیگران و اجراهای عالی، فیلم‌برداری هنری فوق‌العاده، موسیقی اتمسفریک و فضاسازی فوق‌العاده‌ی دهه‌ی ۳۰.

phantomپروژه‌ی جدید لی هائه یونگ، با بازگشتی به فیلم نوآر آمریکایی قرن گذشته، ما را به دنیای تقریبا دوگانه می‌برد. چیزی که به شایستگی درباره‌ی فیلم فانتوم صدق می‌کند این است که بسیار خوب و جذاب ساخته شده است. اما پس از دستگیری چاکیونگ، تنش به خودی خود فرو می‌ریزد. اواسط فیلم ممکن است کمی گیج‌کننده به نظر برسد اما هنگامی که تمام عناصر در جای خود قرار می‌گیرند و سرانجام نام افراد مشخص می‌شود، داستان دوباره به اوج خود بازمی‌گردد و در نهایت توجه ما را جلب می‌کند. زمانی که هتل کنار صخره به صحنه‌ی نبردی چشمگیر تبدیل می‌شود و چهره‌ها ماهیت واقعی خود را نشان می‌دهند، سرعت فیلم دیوانه‌وار، و رویارویی بین کره‌ای‌ها، ژاپنی‌ها، متحدان و دشمنان نفس‌گیر است.

فیلم فانتوم با اتاق‌های بزرگ و مجلل خود در هتل بالای صخره، سینمای قدیمی که شب را روشن می‌کند و تونل‌هایی که جاسوسان در آن به دنبال راه فرار می‌گردند، فضاهای باشکوهی ارائه می‌دهد. این فیلم در کنار آثاری مانند «تحویل ویژه» (Special Delivery) و «بوکسون را بکش» (Kill Boksoon) که بر زنان قدرتمند تمرکز دارد بخشی از موج نو سینمای کره است. در این فیلم پر اکشن، فعالان زن در قالب انسان‌های شجاع به تصویر کشیده شده‌اند و به دور از رقابت‌های کلیشه‌ای زنانه از یکدیگر حمایت می‌کنند. همچنین بحث درباره‌ی وطن‌پرستی، عشق به ملت و فداکاری‌هایی که برای آن انجام شده است، در فیلم به وفور دیده می‌شود. علی‌رغم ضعف‌های میانی «فانتوم»، کمی زمان می‌برد تا فیلم محیط پرتنش خود را قبل از منفجر کردن همه چیز از نو بسازد. پایان‌بندی فیلم بسیار رهایی‌بخش‌تر از آن چیزی است که از یک فیلم تاریخی انتظار می‌رود و رسیدن به این پایان ارزشمند نیازمند صبر و حوصله است.

 

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.