نویسنده: امیرحسین موسوی
استخر بی نهایت (Infinity Pool) به کارگردانیِ براندون کراننبرگ، یک فیلم علمی تخیلی ترسناک و دیستوپیایی محصول ۲۰۲۳ است. براندون کراننبرگ کارگردان و نویسنده کانادایی به خاطر سبک منحصر‌به‌فردش در فیلمسازی شهرت دارد. او فرزند فیلمساز افسانه‌ای، دیوید کراننبرگ است. فیلم‌های براندون همچون فیلم‌های پدرش حاوی مضامینی نظیر وحشت جسمانی، دزدیده شدن هویت و تجاوز روحی هستند. فیلم‌هایی با زیرمتن فلسفی قوی که ماهیت آگاهی جسمانی و اخلاق انسان مدرن را مورد بررسی قرار می‌دهند.
داستان استخر بی نهایت
جیمز فاستر (با بازیِ الکساندر اسکارسگارد)، نویسنده‌ای کم‌کار است که پس از نوشتن رمان اولش سوژه‌ای برای نوشتن ندارد. او به همراه همسرش ام (با بازیِ کلئوپاترا کلمن) برای تعطیلات به جزیره‌ای مرموز و دور افتاده می‌روند. همه چیز کسل‌کننده و یک‌نواخت است تا وقتی که گابی (با بازیِ میا گاث) و همسرش آلبان (با بازیِ جلیل لیسپرت) از راه می‌رسند و خودشان را طرفدار کتاب جیمز معرفی می‌کنند. گابی پیشنهاد می‌دهد چهار نفری از منطقه‌ی حفاظت شده‌ی هتل خارج شوند و با هم به مناطق بکر جزیره بروند.
این شروع ماجراجویی هولناکی است که عاقب شومی‌در پی دارد. گابی دور از چشمم سعی در اغوای جیمز دارد اما این تمام ماجرا نیست. گویی برنامه‌ریزی شده تا جیمز به‌عنوان قاتل زندانی شده و اعدام گردد. از این جا به بعد، ماجراهای فیلم شبیه به کابوسی است که نه جیمز و نه بینندگان انتظار دیدنش را ندارند. داستان به شکلی غیر قابل پیش‌بینی به پیش می‌رود تا ماهیت واقعی شخصیت‌ها هویدا شود. پا گذاشتن به محوطه‌ی خارج از هتل باعث شده معنای همه چیز عوض شود.
- بیشتر بخوانید
- IMDB Infinity Pool: 6.1
- نقد فیلم «زندگی» Living | بحران رویارویی با زندگی
- نقد فیلم «نهنگ» ۲۰۲۲ The Whale | اقیانوس عمیق آبی
- نقد فیلم R.M.N | انسان و انسانیت
![استخر-بی-نهایت]()
مفاهیم فیلم
مفاهیم فیلمفیلمهای کراننبرگ به دلیل کاوش در مفاهیم فلسفی شهرت دارند و استخر بی نهایت نیز از این قاعده مستثنی نیست. یکی از موضوعات کلیدی فیلم، ایده «شبیه‌سازی» است. شبیه‌سازی کپی چیزی است که اصل ندارد و مفهومی‌است که کراننبرگ در فیلم‌های قبلی‌اش به بررسی آن پرداخته است. در استخر بی نهایت استراحتگاه شبیه‌سازی واقعیت است که نسخه‌ای جعلی از زندگی را به کسانی که به دنبال فرار از آن هستند ارائه می‌کند. پا گذاشتن به محوطه‌ی خارج از هتل باعث می‌شود معنای همه چیز عوض شود،
موضوع دیگر ایده تحت نظر بودن است. مدیریت استراحتگاه به طور مخفیانه از مسافران فیلمبرداری کرده و برای عده‌ای خاص به نمایش می‌گذارد. مسئله‌ای که سوالاتی در مورد مفهوم حریم خصوصی به وجود می‌آورد. به خصوص وقتی که خود آدم‌ها بدانند تحت نظر هستند و مشکلی با این موضوع نداشته باشند. گردشگرانی که به جزیره آمده‌اند همه به دنبال فرار از زندگی خود و یافتن نسخه جدیدی از خود در استراحتگاه هستند. با این حال با درگیر شدن در این رسوایی، مجبور می‌شوند با هویت واقعی خود روبرو شده و با عواقب اعمال خود مواجه شوند.
بدین ترتیب کراننبرگ با استفاده از ایده‌ی شبیه‌سازی و ارتباط آن با نظارت بر اعمال انسانی، نگاهی تازه به مفهوم هویت در جوامع مدرن دارد. در فیلم‌های قبلی او نیز این مسئله به شکل دیگری مطرح شده بود. در ضدویروس (Antiviral) انتشار ویروس‌ها بهانه‌ای برای دستبابی به هویت قربانی‌ها بود و در متصرف (Possessor) زنی برای انجام ترور وارد ذهن افراد دیگر می‌شود. با این تفاوت که تسلط بر بدن دیگران در فیلم‌های قبلی به شکلی آزاردهنده به تصویر کشیده می‌شد اما در استخر بی نهایت در قالب تفریح به نمایش در می‌آید تا نسخه‌های جعلی از آدم‌ها بهانه‌ای برای سرگرم شدنِ انسان مدرن به انتهای خط رسیده باشند.
![استخر-بی-نهایت]()
جمع بندی
جمع بندی استخر بی نهایت فیلمی‌قابل تامل است که مفاهیم عمیق فلسفی را بررسی می‌کند و در عین حال داستانی سرگرم کننده را نیز ارائه می‌دهد. براندون کراننبرگ همچنان به تثبیت خود به‌عنوان فیلمسازی با دید و سبک منحصر به فرد ادامه می‌دهد. کاوش او در مورد هویت، شبیه‌سازی‌ها و تعرض به حریم خصوصی دیگران به علامت تجاری فیلم‌هایش تبدیل شده است و استخر بی‌نهایت با شخصیت‌های پیچیده، طرح داستانی جذابش از این قاعده مستثنی نیست.
