نویسنده: آراد فرشچی
شاید معرفی فیلم جدید یکی از معروفترین فرنچایزهای اسلشر جهان کار بیهودهای به نظر برسد اما «هالووین میکشد» و اساسا سهگانهی جدید این فرنچایز فارغ از کیفیت آن و نظر ما دربارهی آنها آثاری قابل توجه و بررسی هستند. به صورت کلی تا به امروز ۱۲ فیلم از این مجموعه ساخته شدهاند و تولید حداقل یک فیلم دیگر که قرار است پایانی بر این مجموعه باشد حتمی است (شما اما این موضوع را جدی نگیرید چرا که این اولین باری نیست که قرار است هالووین یا فیلمهایی شبیه به آن پایان یابند اما همیشه راهی برای بازگشت شخصیت اصلی آن وجود دارد) اما این فیلم و فیلم قبلی تمامی فیلمهایی که در این بین ساخته شدهاند را نادیده گرفتهاند و دنبالهی فیلم اول هستند که اتفاق خوبی است چون کل مجموعه به جز فیلم اول آثار قابل اعتنایی نیستند و دیدن برخی از آنها امروزه تقریبا غیرممکن است.
کارنامه دیوید گرین گوردون
دیوید گرین گوردون کارگردان پرکاری است که در ژانرهای مختلف فیلمهایی متنوع ساخته و آثار کمدی خوبی همچون «پایناپل اکسپرس» ۲۰۰۸ تا درامهایی مانند «فرشتگان برفی» ۲۰۰۷، «جو» ۲۰۱۳ و «قویتر» ۲۰۱۷ را در کارنامه دارد اما در این بین فیلمهای شکستخورده و ناامید کنندهای همچون «بحران برند ماست» ۲۰۱۵ و «والاحضرت» ۲۰۱۷ را نیز ساخته است.
«هالووین» و «هالووین میکشد» و دنبالهی نمایش داده نشدهی آنها «هالووین پایان مییابد» روی کاغذ از تمامی آثار قبلی او هالیوودیتر و شاید کلیشهایتر باشند اما نحوه مواجهی او و همکارانش با این مجموعه میتواند مثال خوبی برای باقی استودیوهای فیلمسازی برای ساختن دنبالههای فیلمهای ترسناکی مانند «کابوس در خیابان الم» و «کشتار با اره برقی در تگزاس» باشد تا چگونه بدون نابودی کامل ریشههایشان ادامه دهند و آثار قابل قبولی را نیز عرضه کنند که هم مخاطبان جدیدی را به بینندگان این مجموعهها اضافه کنند و هم طرفداران قدیمی را راضی نگه دارند.
داستان فیلم هالوین میکشد
داستان «هالووین میکشد» که به دلیل پاندمی کرونا حدود یک سال پس از زمان اکران اصلیش اکران شده دقیقا پس از فیلم قبلی، یعنی «هالووین» شروع میشود اما چند سکانس آن مانند سکانس ابتدایی، فلاش بکهایی به اتفاقات اولین فیلم این سری در سال ۱۹۷۸ هستند. مایکل مایرز که از حوادث فیلم قبلی نجات یافته از درون آتش برمیخیزد و تمامی شهر را به وحشت میاندازد در حالی که لوری استرود(جیمی لی کرتیس) به خاطر اتفاقات آن شب در بیمارستان بیهوش است و دختر(جودی گریر) و نوهاش(اندی ماتیچاک) در بیمارستان در کنار او بسر میبرند.
نقطه ضعف فیلم
شاید بزرگترین مشکل این فیلم همان مشکل همیشگی فیلمهایی میانی بیشتر سهگانهها باشد، «هالووین میکشد» هم میخواهد که ادامهی درستی برای یک فیلم خوب و قابل توجه باشد و هم مخاطب را برای یک پایان حماسی آماده کند. اما در این بین خودش را فراموش میکند و دقیقاً به همین خاطر است که بهترین سکانسهای فیلم مربوط به آغاز و پایان آن هستند و بخشهای میانی فیلم هر چند یکی در میان مخاطب را میترسانند و بعضیهایشان طرفداران قدیمی مجموعه را راضی نگه میدارند اما در مجموع راضی کننده نیستند.
یکی دیگر از مشکلات فیلم به کیفیت بالای فیلم قبلی برمیگردد، «هالووین» ۲۰۱۸ خونی دوباره به رگهای این مجموعه تزریق کرد و کارگردانی درست «دیوید گوردون گرین»، فیلمنامهی خوبی که او با همکارانش «دنی مکبراید» و «جف فردلی» نوشته بودند و بازیهای درخشان بازیگران اصلی فیلم انتظارات را از این تیم بالا برده بوند اما حالا با یک فیلم تقریبا متوسط از هر نظر روبرو هستیم که تنها کار بازیگرانش قابل ستایش است.
«هالووین میکشد» بدون شک یک فیلم ترسناک درجه یک نیست، حتی بهترین فیلم مجموعهی «هالووین» هم نیست اما فیلم قابل قبولی است که احتمالا میتواند تماشاگران علاقهمند به سینمای ترسناک هالیوود را راضی کند. فیلم هالووین میکشد شاید در سینمای امروز از آن دست فیلمهای متفاوت و خلاقانهای نباشد که عمده توجهها را به خود جلب میکنند بلکه با کلیشهها و تصمیمات امتحان شده و قدیمی کار خود را میکند و با وجود تمامی ضعفها و ایراداتی که در این فیلم وجود دارد همچنان مخاطب را تا نمای پایانی با خود همراه میکند، آن هم نمای پایانی که شاید برای یک فیلم متوسط فراتر از انتظار باشد و تمامی حس موجود در این مجموعه را با کمک موسیقی متن درخشانی که جان کارپنتر در نوجوانی به ذهنش رسیده بود منتقل میکند و مخاطب را برای آخرین کشتار مایکل آماده میکند.