نویسنده: شبیر نعلبندیان
فیلم‌هایی که با محوریت دانشجو و یا در محیط دانشگاهی تولید می‌شوند می‌توانند بسترساز طرح مسائل مهم و بنیادین اجتماعی، سیاسی، عاطفی و حتی اقتصادی باشند. عموما فیلم‌هایی با این مضمون شانس بالایی را در جذب مخاطب در هر گروه سنی دارند. شور و جوانی و پویایی شخصیت‌های دانشجو در این فیلم‌ها می‌توانند به کوچک‌ترین جزئیات زندگی روزمره بُعد و معنا ببخشند. در سینمای ایران چنین فیلم‌هایی معمولاً در ژانر عاشقانه یا سیاسی تولید شده و مشکلات و چالش‌های آنها در فضای تحصیل، اجتماع و خانواده از اساسی‌ترین دغدغه این شخصیت‌ها به شمار می‌رود.
سهم عشق دراین آثار کمی بیشتر از سیاست بوده و کمتر پیش می‌آید که دانشجویی در فیلمی عاشق نباشد یا نشود. از سویی تنوع ژانری که در این فیلم‌ها وجود دارد از کلیشگی موجود در ماجراهای عشقی تا حد امکان کاسته است. ارائه‌ی تصویر درست، حقیقی، عادلانه و صادقانه از دانشجویان نیازمند شناخت سازندگان از نسل جوان و پرهیز از هرگونه شعار و نصیحت است. در متن زیر تعدادی از فیلم‌هایی که قصه‌ی آنها در حال‌و‌هوای دانشجویی روایت می‌شود را مرور می‌کنیم.
دیگه چه خبر؟ | مغز متفکر![دیگه-چه-خبر]()
کارگردان: تهمینه میلانی
دانشجو بودن شخصیت اصلی فیلم تهمینه میلانی در میان خیال‌ها، رویاها، اکتشافات علمی و لحن فانتزی اثر خیلی به چشم نمی‌آید اما عاملی مهم برای نمایش یک دختر مبتکر و خلاق از خانواده‌ای تقریباً سنتی تلقی می‌شود. در «دیگه چه خبر» با فیلمی طرف هستیم که در هر گوشه‌ی آن نشانی از علم و اندیشه و کتاب و پیشرفت به چشم می‌خورد.
فرشته دانشجوی رشته ادبیات است که هوش سرشاری همانند برادرش عباس دارد. فرشته علاقه‌ی زیادی به داستان‌نویسی دارد اما خیال‌پردازی او و تحلیل‌های هوشمندانه و متفاوتش از شعر اتل متل توتوله در تضاد با عقاید استاد و دانشگاه بوده و به‌طور موقت از تحصیل تعلیق می‌شود. عباس که دانش بالایی در کامپیوتر دارد از فرشته می‌خواهد تا وارد بازار کار شود. فرشته به‌ناچار در یک انتشارات به استخدام در می‌آید و عباس یک ربات پیشرفته خلق می‌کند تا در کارهای خانه به آنها کمک کند. ماهایا پطروسیان، دانیال حکیمی، زنده‌یاد پروین سلیمانی، جهانگیر الماسی و حمید جبلی در این فیلم کمدی بازی کرده‌اند. «دیگه چه خبر» در مهر ماه ۱۳۷۱ در سینماها به اکران درآمد و با بازخوردهای مثبتی از سوی تماشاگران مواجه شد و قریب به صد میلیون در گیشه فروش کرد.
پری | سرگشتگی![پری]()
کارگردان: داریوش مهرجویی
«پری» بعد از «بانو» و «سارا» سومین فیلم زنانه‌ی مهرجویی بود که آن را با اقتباسی از رمان فرنی و زویی از جی.دی. سلینجر در سال ۱۳۷۳ کارگردانی کرد. مهرجویی در «پری» به قلب مسائلی چون ایمان و عرفان و فلسفه نفوذ کرده و فیلمی تماماً معناگرا خلق کرده است. فیلم از جهاتی به «هامون» شبیه است و به عقیده‌ی بسیاری نسخه‌ی زنانه این فیلم محسوب می‌شود با این فرق که پری برخلاف حمید هامون یک دانشجو است.
پری دانشجوی ممتاز رشته‌ی ادبیات و تئاتر است. او با خواندن کتابی به نام سیر و سلوک که به برادر بزرگش اسد تعلق دارد در سبک زندگی خود بازنگری کرده و شیفته‌ی سلوک عارفانه می‌شود. اسد پیش از آنکه پری به راه و رسم این‌چنینی برای زندگی و بندگی علاقه‌مند شود در آتش سوزی درگذشته است. در غیاب اسد، داداشی برادر کوچکتر پری که با عقاید اسد مخالف بوده سعی می‌کند تا به هر طریقی پری را از این دوگانگی نجات دهد.
مهرجویی در پری از دغدغه‌های معمول یک دانشجو عبور کرده و از پری شخصیتی می‌سازد که به مراتب بالغ‌تر از سن و سال واقعی‌اش است. «پری» به اندازه‌ی «هامون» نتوانست توجه منتقدان و عموم مردم را به خود جلب کند اما کماکان یکی از بهترین آثار مهرجویی بوده و در برهوت ژانر معناگرا و فلسفی در سینمای ایران خودنمایی می‌کند. نیکی کریمی، خسرو شکیبایی، علی مصفا و پارسا پیروزفر در پری ایفای نقش نموده‌اند که کریمی برای نقش پری برای بار سوم نامزد جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره‌ی فیلم فجر شد.
متولد ماه مهر | تاوان عشق![متولد-ماه-مهر]()
کارگردان: احمدرضا درویش
احمدرضا درویش که بیشتر با فیلم‌های جنگی‌اش شناخته می‌شود در اواخر دهه‌ی هفتاد و در زمانی‌که جامعه تحت‌تاثیر حوادث دوم خرداد قرار داشت، عاشقانه‌ای با مضمون سیاست و جنگ ساخت. اتفاقات این فیلم بر جو سیاسی و اختلاف عقیده دانشجویان در فضای پرتنش دانشگاه‌ها متمرکز است. دانیال جوانی جنوبی است که سال‌ها در جبهه‌ی حضوری فعال داشته و اکنون در رشته‌ی جامعه‌شناسی در دانشکده علوم انسانی دانشگاه علامه تحصیل می‌کند. او با مهتاب همکلاس بوده و قرار است به خواستگاری‌اش برود. مهتاب در معرفی دانیال به پدرش که عضو هیئت مدیره دانشگاه بوده مستأصل مانده است. در شلوغی‌های دوم خرداد حکمی مبنی بر جداسازی دختران و پسران در کلاس‌های درس داده می‌شود و دانشجویان جهت اعتراض در دانشگاه تحصن می‌کنند.
از سویی دانیال که عضو بسیج دانشگاه است مطلع می‌شود که بدون اجازه او اسم و امضایش را پای بیانیه‌ای در راستای حمایت از این حکم زده‌اند. دوستان معترض مهتاب که دل خوشی از رابطه‌ی او با دانیال ندارند، نامهای عاشقانه از زبان دانیال می‌نویسند و دانیال با نفوذ پدر مهتاب از دانشگاه اخراج می‌شود. بیش از نیمی از اتفاقات فیلم به صورت فلش بک روایت می‌شود و یک‌سوم پایانی فیلم به دیدار مهتاب و دانیال در مسیری پرمخاطره می‌پردازد. محمدرضا فروتن و میترا حجار در نقش دانیال و مهتاب به‌عنوان زوج قصه و بازیگرانی چون محمود عزیزی، لاله اسکندری، صبا کمالی و امیررضا دلاوری در «متولد ماه مهر» بازی کرده‌اند.
اعتراض | صدای نسل معترض![اعتراض]()
کارگردان: مسعود کیمیایی
«اعتراض» مسعود کیمیایی را می‌توان همانند «متولد ماه مهر» از فیلم‌هایی به حساب آورد که در فضایی متأثر از اتفاقات و هیجانات سیاسی سالهای انتهایی دهه‌ی هفتاد ساخته شده است. دورانی که نسل جوان در جامعه و دانشگاه در جستجوی عشق، حق، عدالت و سیاست پوست‌اندازی می‌کرد و ابایی از بیان حرفش نداشت؛ «اعتراض» در روایت فیلم دو پاره‌ای بود. از یک‌سو قصه‌ی مردی که زن برادرش را بر سر مسائل حیثیتی به قتل رسانده و حالا پس از سال‌ها از بند آزاد شده و از سویی قصه‌ی جوانانی که در اوج شکوفایی سوخته‌اند.
وجه سیاسی اعتراض و ماجرای رضا و لادن و جمع دوستانه‌شان که همگی دانشجو هستند بیشترین سهم را در پیام و شعار تبلیغاتی فیلم در زمان اکران داشت. رضا و لادن دو عاشقی هستند که به دلیل اختلاف طبقاتی شانس زندگی زیر یک سقف را صفر می‌دانند. از سویی برادر امیرعلی به نام یوسف در جریان تظاهرات دانشجویی به دلیل ضربه‌ای که به سرش وارد آمده در یک بیمارستان روانی بستری شده و فدای آرمان‌هایش گشته است. محمدرضا فروتن و میترا حجار که در «متولد ماه مهر» ایفاگر زوج اصلی فیلم بودند در اعتراض مسعود کیمیایی هم در نقش عاشق و معشوق حصور یافته‌اند. داریوش ارجمند، مهدی فتحی، بیتا فرهی، پارسا پیروزفر، پولاد کیمیایی، رامین پرچمی، شیلا خداداد و … در این فیلم پربازیگر نقش‌آفرینی کرده‌اند.
دو زن | مصائب بانو![دو-زن]()
کارگردان: تهمینه میلانی
دو زن حکایت دو دختر دانشجو به نامهای فرشته و رویا است که تحصیلشان به دلیل تظاهرات در دانشگاه‌ها و انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۵۹ ناتمام می‌ماند و از یکدیگر جدا می‌افتند. فرشته به ناچار به زادگاهش برمی‌گردد و به امید باز شدن دانشگاه‌ها به انتظار می‌نشیند. حسن جوانی است که مزاحمت‌های مکرری برای فرشته به وجود می‌آورد و سبب می‌شود تا فرشته به قتل محکوم شود. زندگی فرشته با این اتفاق دستخوش تغییراتی می‌شود که سرنوشت او را برای همیشه عوض می‌کند.
نیکی کریمی، مریلا زارعی، محمدرضا فروتن، آتیلا پسیانی و حسن جوهرچی از بازیگران دو زن هستند. کریمی برای بازی در نقش فرشته توانست جوایز متعددی نظیر دیپلم افتخار سی و هفتمین جشنواره فجر و تندیس خانه سینما را از آن خود کند. این فیلم در تیرماه ۱۳۷۸ اکران و با استقبال بالایی مواجه شد و هنوز هم به‌عنوان یکی از آثار مهم سینمای ایران از آن یاد می‌شود.
شام آخر | عشق نامتعارفِ معترف![شام-آخر]()
کارگردان: فریدون جیرانی
اگر نگوییم «شام آخر» بهترین فیلم فریدون جیرانی است که قطعاً می‌توان آن را جزء پنج فیلم برتر او دانست. فیلمی که نه‌تنها در زمان خود بلکه در هر دوره و دهه‌ای جسورانه تلقی شده و پس از گذشت بیست سال از ساخت آن همچنان تماشایی است. نام پیشین این فیلم یک داستان زنانه بود که جیرانی به دلیل تذاکراتی که از سوی واحد نظارت و ارزشیابی امور سینمایی به او داده شده بود آن را به شام آخر تغییر داد. جیرانی فیلمنامه‌ی چهارمین فیلمش را به همراه نازنین مفخم به نگارش درآورد. «شام آخر» پس از حضور در بیستمین دوره از جشنواره فیلم فجر در فرورین‌ماه ۱۳۸۱ به اکران درآمد.
قصه‌ی فیلم درباره‌ی زن پنجاه سالهای به نام میهن مشرقی است که به درخواست دخترش ستاره پس از بیست‌و‌شش سال زندگی پرتنش از همسر متعصبش جدا می‌شود. میهن استاد دانشگاه بوده و دخترش دانشجوی اوست. ستاره با مانی معترف و خواهرش همکلاس است و رابطه‌ی دوستانه و نزدیکی با یکدیگر دارند. ستاره به لحاظ عاطفی علاقه‌ی زیادی به مانی داشته و چشم انتظار درخواست ازدواج مانی مانده است اما رفتارهای متناقض مانی خبر از عشق پنهان او به میهن می‌دهد. بیتا فرهی و رویا نونهالی از بازیگرانی بودند که کاندید ایفای نقش میهن مشرقی بودند اما در نهایت این نقش نصیب کتایون ریاحی شد و بازی منحصر‌به‌فرد و متفاوتی را از خود ارائه داد. همچنین هانیه توسلی و محمدرضا گلزار دو بازیگری بودند که به تازگی به سینمای ایران معرفی شده بودند. آتیلا پسیانی، ثریا قاسمی و شاهرخ فروتنیان از بازیگران این فیلم عاشقانه به شمار می‌روند.
خوابگاه دختران | عروس مردگان![خوابگاه-دختران]()
کارگردان: محمدحسین لطیفی
همان‌طور‌که از اسم فیلم محمدحسین لطیفی برمی‌آید، دانشجویان دختر شخصیت‌های اصلی آن را تشکیل می‌دهند اما این فیلم با سایر آثار ایرانی که درباره‌ی دانشجویان ساخته شده تفاوت دارد. «خوابگاه دختران» فیلمی در ژانر وحشت بوده و بیشتر از آنکه ترسناک باشد یک فیلم جنایی به حساب می‌آید.
رویا و شیرین دوستان صمیمی یکدیگر هستند. فرهاد برادر شیرین، دلباختهی رویا بوده و تصمیم دارد با او ازدواج کند. رویا و شیرین در دانشگاهی در یکی از شهرهای اطراف پایتخت قبول می‌شوند و به دلیل نیمه‌کار ماندن ساختمان خوابگاه مجبور می‌شوند تا مدتی را در خانه سکینه‌خانم زندگی کنند. رو‌به‌روی خانه‌ی سکینه‌خانم مخروبه‌ای است که مرد روستایی عجیب و مخوفی در آن زندگی می‌کند که علاقه‌ی زیادی به نوعروس‌ها دارد. سکینه‌خانم به آنها هشدار می‌دهد تا از آن مخروبه دوری کنند اما کنجکاوی رویا، شیرین و سایر دوستانشان اتفاقات تلخی را برای آنها رقم می‌زند.
از نکات قابل توجه «خوابگاه دختران» می‌توان به نویسنده‌ی فیلمنامه‌ی آن یعنی ایرج طهماسب اشاره کرد که در سینما به‌عنوان بازیگر و نویسنده فیلم‌های کمدی و کودک شناخته می‌شود. همچنین مجید صالحی که تا آن زمان نقش جدی‌ای ایفا نکرده بود در این فیلم ترسناک نیز حضور یافته است. باران کوثری، نگار جواهریان، صادق صفایی، فرحناز منافی‌ظاهر، افسانه ناصری و خسرو احمدی از بازیگران فیلم هستند. «خوابگاه دختران» در پاییز ۱۳۸۳ روی پرده رفت و فروشی معادل نیم میلیارد را تجربه کرد.
بهرنگ ارغوان | هوالحبیب![به-رنگ-ارغوان]()
کارگردان: ابراهیم حاتمی‌کیا
اگر قرار باشد تنها یک فیلم را با محوریت دانشجوی ایرانی معرفی یا انتخاب کنیم بی‌تردید نام فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا می‌تواند در صدر همه‌ی آثار قرار گیرد. «بهرنگ ارغوان» یکی از فیلم‌های کامل و کم‌نقص سینمای ایران است که توقیف هم نتوانست مانع انقضایش شود. فیلمی سیاسی و عاشقانه در فضایی سرد و سبز که از ابتدا تا پایان مخاطب را پای خود نگه می‌دارد.
بهزاد مامور زبده‌ای است که برای به دام انداختن مردی به‌نام شفق که یکی از اعضای گروهک سیاسی اوایل انقلاب بوده عازم شمال کشور می‌شود. او برای انجام ماموریتش خود را به نقش دانشجوی ساده‌لوحی درمی‌آورد و تصمیم می‌گیرد تا با دختر شفق به‌نام ارغوان که در همان دانشگاه در رشته‌ی جنگل‌داری محصل است آشنا شود و از طریق او پدرش را دستگیر کند. رفته‌رفته بهزاد دلباختهی ارغوان شده و در انجام مأموریتش دچار تردید می‌شود. او که گزارش‌های خود را با اسامی خداوند نظیر هوالقادر، هوالشفیع، هوالعالم، هوالکاشف، هوالشافی شروع می‌کرد پس از آنکه خود را در دام عشق گرفتار می‌بیند گزارش نهایی خود را با هوالحبیب شروع می‌کند و سبب شک مافوقش می‌شود.
حاتمی‌کیا به موازات قصه امنیتی و سیاسی‌اش ماجرای دلبستگی یک مأمور نسبتاً بی‌رحم و خون‌سرد را به شکلی هنرمندانه روایت کرده است. گسترش شخصیت بهزاد با آن ظاهر ساختگی‌اش در میان دانشجویان و همچنین معصومیت ارغوان در نقش دانشجویی غریب و بی‌پناه و شکل‌گیری ارتباط عاطفی میان آن‌دو از ویژگی‌های کم‌نظیر این عاشفانه است.
حمید فرخ‌نژاد، خزر معصومی، فرهاد قائمیان، کورش تهامی و رضا بابک در این فیلم بازی کرده و هر کدام یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های خود را به نمایش گذاشته‌اند. «بهرنگ ارغوان» در بیست‌و‌هشتمین جشنواره فیلم فجر با آرای ۶۸ درصدی توانست برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه مردمی شود. همچنین حاتمی‌کیا سیمرغ بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه را از این جشنواره دشت کرد. علاوه‌بر این سیدجمال ساداتیان برای تهیه این فیلم سیمرغ بلورین بهترین فیلم را کسب کرد. فیلم پس از توقیف پنج‌ساله بلافاصله بعد از کسب جوایز مهم جشنواره راهی اکران شد و فروشی پانصد میلیونی را در گیشه تجربه کرد.
دربند | بچه‌زرنگ![دربند]()
کارگردان: پرویز شهبازی
عمده قهرمانان و شخصیت‌های کلیدی فیلم‌های شهبازی را جوانان تشکیل می‌دهند. شهبازی در سالهای ابتدایی دهه‌ی هشتاد موفق شد تا در یکی از فیلم‌های مهمش به نام نفس عمیق تصویر ملموسی را از یک دانشجوی تهرانی سرخوش نشان دهد که نقش آن را مریم پالیزبان ایفا می‌کرد. ده سال پس از نفس عمیق، شهبازی در دربند به سراغ یک دختر دانشجوی دهه هفتادی رفت.
«دربند» قصه‌ی دختری شهرستانی، درس‌خوان و هوشیار به نام نازنین است که با قبول شدن در دانشگاه به عزیمت می‌کند. نازنین بر طبق قانون خوابگاه مبنی بر مسافت شهرهای اطراف تهران بومی محسوب شده و موفق نمی‌شود تا در خوابگاه سکونت کند. از این رو نازنین که به سختی به دیگران اعتماد می‌کند به صرافت اجاره کردن خانه می‌افتد. در نهایت او از طریق بنگاه با دختری به نام سحر آشنا شده و با او هم‌خانه می‌شود اما مشکلات سحر گریبان‌گیر تحصیل و حیثیتش می‌شود.
شهبازی نقش نازنین را به بازیگری تازه‌کار به نام نازنین بیاتی سپرد که اولین بازی‌اش را در سینما تجربه می‌کرد. پگاه آهنگرانی، احمد مهران‌فر و بهرنگ علوی از دیگر بازیگران فیلم هستند. بیاتی برای این فیلم در جشنواره سی‌و‌یکم فیلم فجر کاندید نقش اول شد. همچنین آهنگرانی برای نقش سحر توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن را دریافت کند و سیمرغ بهترین کارگردانی از آن شهبازی شود. با جمیع جوانب دربند یکی از فیلم‌های مهمی است که مصائب دانشجو بودن را به تصویر کشیده است.
- بیشتر بخوانید
- نگاهی به فیلم هایی با محوریت قهرمانان جنگی | روایتی از سلحشوری و شکست
- مروری بر فیلم های مهم جاده ای | مسیرهای خاطره‌انگیز مهم‌تر از مقصد‌های کسل‌کننده
- نگاهی تاریخی-تحلیلی به آثار برجسته سینمای کره جنوبی | از دل تحولات
عصبانی نیستم | با مشکلات می‌رقصد![عصبانی-نیستم]()
کارگردان: رضا درمیشیان
رضا درمیشیان در دومین فیلمش دست روی حساس‌ترین نقطه از زندگی دانشجویی گذاشت و همین مسأله سبب شد تا اکران فیلمش پنج سال به تاخیر بیفتد. زندگی دانشجویی و سکانس‌های مربوط به دانشگاه و اعتراضات دانشجویان در فلش بک‌های فیلم بوده مدت‌زمان محدودی را دربرمی‌گیرد اما در کلیت قصه تأثیر و نقش اساسی دارد. داستان فیلم روایت‌گر دو جوان به نامهای نوید و ستاره است که در دوران دانشگاه با یکدیگر آشنا شده‌اند. نوید به دلیل حضور در تجمعات دانشجوی ستاره‌دار شناخته شده و در نهایت به اخراج و ناتمام ماندن تحصیلاتش منجر شده است. نوید که تصمیم دارد برای ازدواج با ستاره قدمی بردارد خود را در گیر و دار مسائل اقتصادی و سیاسی جامعه گرفتار می‌بند و شرایط تنش‌زایی را تجربه می‌کند. او تصمیم می‌گیرد که به هر طریقی بر مشکلات مالی‌اش غلبه کند اما راه سختی را پیشِ رو دارد.
«عصبانی نیستم» از بحث‌برانگیز‌ترین فیلم‌های سینمای ایران محسوب می‌شود. فیلمی که پس از کنار گذاشته شدن از بخش جوایز در جشنواره سی‌و‌دوم فیلم فجر مسیر سختی را برای اکران طی کرد. عصبانی نیستم پس از وعده و وعیدهای متعدد در نهایت در اردیبهشت ۱۳۹۷ روی پرده رفت و به دلیل انتشار نسخه قاچاق نتوانست فروش قابل‌توجهی داشته باشد. نوید محمدزاده، باران کوثری، رضا بهبودی، بهرام افشاری و جمعی دیگر از بازیگران تئاتری تیم پربازیگر فیلم را تشکیل داده‌اند. محمدزاده برای این فیلم که اولین تجربه بازی‌اش در نقش اول محسوب می‌شد کاندید سیمرغ بلورین شد که این جایزه به دلیل حواشی پیش‌آمده به رضا عطاران رسید.
طعم شیرین خیال | سوخت، عشق و خیال![طعم-شیرین-خیال]()
کارگردان: کمال تبریزی
فیلمنامه «طعم شیرین خیال» که در ابتدا دردسرهای شیرین نام داشت توسط نغمه ثمینی نوشته شده که خود سابقه‌ی تدریس در دانشگاه تهران و همچنین نوشتن عاشقانه‌ای چون «شهرزاد» را در کارنامه‌اش دارد. تلفیق فضای دانشگاهی و رابطه‌ی عشقی میان استاد و دانشجو از ویژگی‌های این فیلمنامه بوده که چندان بدیع به نظر نمی‌رسد اما در سیاهه کاری کارگردانش یعنی کمال تبریزی فیلم متفاوتی است. با این حال «طعم شیرین خیال» یک فیلم سفارشی جهت ادای دین به زمین، انرژی‌های تجدیدناپذیر و محیط زیست است.
شیرین با بازی نازنین بیاتی دانای کل فیلم بوده و قصه از زبان او نقل می‌شود. او دختر یک خانواده اصیل کرمانی است که به تازگی وارد دانشگاه شده است. شیرین در دانشگاه با استادی به نام گروس رازیانی آشنا می‌شود و در سفری علمی علاقه‌ای بین آنها شکل می‌گیرد. گروس دوست‌دار و وفادار محیط زیست است و توجهی زیاد و وسواس گونه‌ای به انرژی، سوخت و حفاظت از منابع طبیعی دارد. پدر شیرین فردی را مأمور تحقیق درباره‌ی گروس می‌کند که بر اثر یک اشتباه و سوءتفاهم گروس را با شخص دیگری اشتباه گرفته و همین امر موجب بدبینی شیرین نسبت به او می‌شود.
ثمینی و تبریزی در «طعم شیرین خیال» کوشیده‌اند تا در نمایش رابطه‌ی استاد-شاگردی از سطح معمول فراتر روند و داستان را به ناکارآمدی و نالایقی مسئولان دانشگاهی سوق دهند تا در لا‌به‌لای این قصه عشقی، پیام فیلم را به مخاطب گوش‌زد کنند. علاوه‌بر بیاتی، شهاب حسینی، نادر فلاح، عیسی یوسفی‌پور، نازنین فراهانی، مهدی بجستانی و پریوش نظریه در کنار بازیگران بومی شهر کرمان در این فیلم ایفای نقش نموده‌اند.
سال دوم دانشکده من | معشوقِ دوست من![سال-دوم-دانشکده-من]()
کارگردان: رسول صدرعاملی
صدرعاملی را می‌توان یکی از کارگردانان مهم ژانر تین‌ایجری سینمای ایران به حساب آورد. «دختری با کفش‌های کتانی»، «من ترانه ۱۵ سال دارم» و «دیشب باباتو دیدم آیدا» از فیلم‌هایی هستند که جایگاه صدرعاملی را به‌عنوان کارگردانی آگاه نسبت به مسائل شخصی و روزمره جوانان تثبیت کردند. فیلمنامه‌ی «سال دوم دانشکده من» را پرویز شهبازی نوشته که خود سابقه‌ای قابل‌توجه در این ژانر داشته و فیلم‌های به مراتب مهم‌تر و بهتری ساخته است. نام اولیه این فیلمنامه چشم عروسک بود که در زمان تولید تغییر پیدا کرد.
ماجرای فیلم به دو دوست به نامهای مهتاب و آوا اختصاص دارد که هر دو دانشجوی سال دوم دانشکده معماری هستند. آوا با پسری به نام علی دوست است و چالش‌هایی را در روابطش با او تجربه می‌کند. از این رو آوا به خوردن قرص‌های ضدافسردگی روی آورده و به آنها اعتیاد پیدا کرده است. آوا به اصرار مهتاب و به اتفاق او به سفر دانشجویی اصفهان می‌رود و مهتاب قوطی قرص‌های آوا را از او می‌گیرد. وضعیت آوا در غیاب مهتاب وخیم می‌شود و طی سانحه‌ای دچار خونریزی مغزی شده و به کما می‌رود. علی به دنبال اطلاع از وضعیت آوا با مهتاب رو‌به‌رو می‌شود و مهتاب که حسرت‌های مالی و عاطفی متعددی را در زندگی تجربه کرده آوا را به ورطه فراموشی می‌سپارد و تلاش می‌کند تا دل علی را به دست آورد.
«سال دوم دانشکده من» اولین‌بار در سی‌و‌هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و بدون دریافت هیچ جایزه‌ای راهی اکران پاییز ماه ۱۳۹۸ شد. در این فیلم بازیگران شناخته شده‌ای چون علی مصفا، پدرام شریفی، نیلوفر خوش‌خلق، بابک حمیدیان، ویشکا آسایش، شقایق فراهانی، مریم بوبانی و افشین هاشمی بازی کرده‌اند. همچنین دو بازیگر تازه‌کار به نامهای سها نیاستی و فرشته ارسطویی اولین حضور حرفه‌ای خود مقابل دوربین را در این فیلم تجربه کردند.
