نویسنده: سودابه نیکدان
در سال ۲۰۱۵، اکران «کرید» (Creed) جان تازه‌ای به فرنچایز «راکی» (Rocky) که مدت‌ها از نفس افتاده بود دمید. پس از اعلام این خبر، طرفداران برنده‌ی بهترین فیلم سال ۱۹۷۷ و دنباله‌های متعدد آن، در مورد اینکه راکی بالبوآ (با بازی سیلوستر استالونه) مشعل را به یک قهرمان بوکس جدیدتر و جوان‌تر بدهد، تردید داشتند. این ترس‌ها در نهایت بی‌اساس بودند زیرا «کرید» نه‌تنها به میراث این فرنچایز پایبند ماند، بلکه حتی از آن پیشی هم گرفت. یک ریبوت کاملا استادانه که شخصیت‌های قبلی را به شکلی معنادارتر توسعه داد، همچنین نام آدونیس کرید (با بازی مایکل بی جردن) را به‌عنوان قهرمان جدید فرنچایز و پسر رقیب سابق راکی و دوست صمیمی‌اش، آپولو کرید (با بازی کارل وترز) بر سر زبان‌ها انداخت.
در اولین فیلم «کرید» به کارگردانی رایان کوگلر، آدونیس یک شغل آینده‌دار را کنار گذاشت تا اشتیاق خود به بوکس حرفه‌ای را دنبال کند اما می‌خواست این کار را بدون قرار گرفتن در سایه‌ی پدرش انجام دهد. او به دنبال راکی بالبوآ بود، کسی که آدونیس را آموزش می‌دهد تا نه‌تنها به یک مبارز قدرتمند، بلکه به انسان بهتری نیز تبدیل شود. «کرید ۲» (Creed II) به کارگردانی استیون کیپل جونیور، ثابت کرد که فیلم اول یک اتفاق نبود و روایتی قانع‌کننده از تبدیل شدن آدونیس به همسر و پدر ارائه داد و مجددا شخصیت ایوان دراگو (با بازی دلف لاندگرن)، پسر ویکتور دراگو (با بازی فلوریان مونته‌آنو) به‌عنوان آنتاگونیست‌های واقعی را به تصویر کشید.
با بازنشستگی رسمی سیلوستر استالونه از نقش راکی بالبوآ، به نظر می‌رسید که «کرید ۲» پایان حماسه‌ی راکی باشد. با این حال، مدت زیادی پس از اکران این فیلم، سومین قسمت از این مجموعه ساخته شد. این بار نه‌تنها مایکل بی جردن برای ایفای نقش شخصیت اصلی و تهیه‌کنندگی فیلم بازخواهد گشت، بلکه برای اولین بار بر صندلی کارگردانی نیز نشسته است. با توجه به اینکه رایان کوگلر هنوز به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی در تیم حضور دارد و جردن آماده است تا به دنیا نشان دهد که چگونه می‌تواند یک فیلم را کارگردانی کند، کرید ۳ نتیجه‌ای شایسته برای این سه‌گانه به ارمغان آورد.
- بیشتر بخوانید
- IMDB Creed III: 6.9
- در دام دایناسورها | نقد فیلم «۶۵»
- نقد سریال «دیزی جونز و شش نفر» | شکل‌گیری یک گروه راک
- نقد سریال «پوکر فیس» Poker Face | پیش‌خدمت قمارباز
فیلم «کرید ۳» به عنوان یک درام ورزشی هرآنچه که طرفداران این ژانر توقع داشته باشند در اختیارشان می‌گذارد. از صحنه‌های تمرین و مبارزه در رینگ بوکس، تا لحظات آرام و خانوادگی و پویش در ذهن شخصیت‌ها و روایت داستانی که لحظه به لحظه پرده از رازهایش برداشته می‌شود. مایکل بی جوردن در نقش آدونیس کرید، حالا دیگر مبارزات خود را کنار گذاشته است و به مدیریت یک باشگاه بوکس و برگزاری مسابقات می‌پردازد. او یک خانواده‌ی کامل و زندگی مرفهی دارد و به ظاهر روزهایش خوب و خوش طی می‌شود. همسرش بیانکا (با بازی تسا تامپسون) خوانندگی را به خاطر مشکلاتش کنار گذاشته حالا تهیه‌کننده‌ی آلبوم‌های موسیقی برای دیگر خوانندگان است. دختر ناشنوایش آمارا (با بازی میلا دیویس کنت) نور زندگی او است و به بوکس هم علاقه نشان می‌دهد، (شاید در آینده شاهد تبدیل شدن او به یک مبارز حرفه‌ای باشیم).
در زندگی آدونیس همه چیز عادی است تا زمانی که دوست دوران نوجوانی‌اش، دِیم اندرسون (با بازی تحسین‌شده‌ی جاناتان میجرز) از زندان برمی‌گردد. دیم که یک بوکسور حرفه‌ای بوده، حالا بعد از ۱۸ سال حبس، بازگشته است تا دوباره جایگاه خود را به دست آورد و البته انتقام خود را از زندگی از دست رفته‌اش بگیرد و در این راه چه کسی بهتر از دوست صمیمی‌اش کرید؟
فیلم کرید ۳ در واقع داستان دوستی و رفاقت است. داستان رفاقتی که بعد از مدت‌ها کرید را به رینگ مبارزه برمی‌گرداند. آن هم نه برای شروعی دیگر، بلکه برای پاک کردن حسابی شخصی و گذشته‌ای که روح کرید را مثل خوره می‌جَوَد و آسایش خود و خانواده‌اش را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. «کرید ۳» یک داستان بسیار شخصی برای آدونیس است. او با میراث پدرش و میراث خود دست و پنجه نرم می‌کند، اما معرفی دامیان اندرسون به کرید اجازه داد که واقعا با گذشته‌ی خود و مرد جوانی که در جوانی تاثیر مهمی بر او داشت، روبرو شود و دست از انکار و تلاش برای فراموش کردن آسیب‌های کودکی‌اش بردارد. «کرید ۳» به شایستگی توانست بدون حضور راکی سر پا بایستد و داستانی مستقل، اما مرتبطی را روایت کند و به مایکل بی جوردن اعتباری داد تا حرفه‌ی کارگردانی را جدی‌تر پیگیری کند.
