نقد و بررسی فیلم بوتاکس به کارگردانی کاوه مظاهری | رویای شیرین

نویسنده: ملیکا هلالی

«بوتاکس یعنی جوانی، یعنی جاودانگی، یعنی رویاها رو برای همیشه نگه داشتن». زمانی که یکی از مراجعین کلینیک زیبایی از خانم دکتر درباره‌ی بوتاکس می‌پرسد، دکتر در جواب و برای آگاهی بیشتر به مشتری مفهوم بوتاکس را با این کلمات به او توضیح می‌دهد. شاید اگر بدون هیچ‌ پیش‌زمینه‌ای بخواهید به تماشای این فیلم بنشینید، ممکن است انتظار داشته باشید که قرار است فیلمی را ببینید که داستانش احتمالاً باید درباره‌ی مراجعین به این مراکز زیبایی و درمانی باشد. اما در حقیقت فیلم بوتاکس برعکس عنوانش به دنبال نمایش بخشی از مفهوم این کلمه است که دکتر از روی بروشور برای مشتری می‌خواند.

خرید بلیت فیلم بوتاکس

تیزر فیلم سینمایی بوتاکس

 

بوتاکس روایت دو خواهر و یک برادر است که در خانه‌ی دایی‌شان با یکدیگر زندگی می‌کنند. روزی آذر (مهدخت مولایی) و اکرم (سوسن پرور) به فامیل و دوستانشان خبر می‌دهند که عماد (سروش سعیدی) به قبرس رفته تا از آنجا به آلمان مهاجرت کند. اتفاقی که این دو خواهر از همه پنهان می‌کنند و دلیل رخ دادن آن باعث می‌شود که آن‌ها با مشکلات بیشتری مواجه شوند. قصه‌ی بوتاکس بی‌شباهت به یکی از فیلم‌های کوتاه کاوه مظاهری به نام «رتوش» نیست. در آنجا هم شخصیت زن فیلم با قرار گرفتن در موقعیتی پیش‌بینی نشده به اقدامی عجیب علیه همسرش دست می‌زند. بوتاکس را می‌توان نسخه‌ی تکمیل شده‌ی ایده‌ی فیلم رتوش تلقی کرد. در بوتاکس آذر که رویای پولدار شدن و رهایی از این وضعیت سخت را دارد، دست به کارهایی می‌زند که قصه را از یک درام خانوادگی به یک تریلر جنایی پیش می‌برد و قانونِ حاکم بر زندگی‌شان را با قانون جنگ و انتقام از آن عوض می‌کند. اما عامل اصلی بوجود آمدن این راز و رویا پرداز واقعی در این خانه کسی نیست جز اکرم.

شخصیت اکرم همان ابتدای فیلم که پشت به دوربین با حالتی دست به کمر و در حال تماشای کارتون ایستاده، در واقع دارد انتظار این را می‌کشد تا او را صدا کنند و به سر کار همیشگی خود یعنی  انجام دستورات عماد و آذر برگردد. اکرم صدایی در این خانه ندارد. او گوش به فرمان است اما کلمات را می‌فهمد و زبان تحقیر و سرزنش را متوجه می‌شود. این خواهر بزرگتر تنها کسی است که در رویاهایش هنوز می‌خواهد اعضای خانواده در کنار هم زندگی کنند و سختیِ هُل دادن ماشین را به جان بخرد. سوسن پرور با درک صحیح از ویژگی‌های خاص اکرم در رفتارش، به طرز درخشانی توانسته تمام حرکات او را به‌درستی کنترل کند و حتی حس ترحم و دلسوزیِ زاید را به‌خاطر رنجی که می‌برد در مخاطب به‌وجود نیاورد. همان‌طور که اکرم وظیفه‌ی سر و سامان دادن به خانه را دارد، سرنوشت کارکترها و اتفاقات آنجا را نیز قرار است او تعیین کند. کاوه مظاهری با ایجاد فضایی حساب‌شده، فیلم‌نامه و شخصیت‌پردازی‌هایی دقیق و پر از جزئیات و همچنین قاب‌بندی‌هایی چشمگیر فیلمی یک‌پارچه را از دیدِ نقش اصلی آن یعنی اکرم روایت می‌کند. بوتاکس از آن دسته فیلم اولی‌هایی است که تجربه‌ی سال‌ها ساخت فیلم کوتاه و مستند کارگردانش در تک تک سکانس‌ها به وضوح دیده می‌شود. فیلمی که به مخاطب فرصت می‌دهد به تماشای رویاهای شیرین اکرم بنشیند و او را قضاوت نکند.